امام صادق سلام الله علیه :
نِعمَ العَونُ عَلَى الآخِرَةِ ؛ الدُّنیا؛
نیکو یاورى است براى دنیا آخرت.
کافی: ج ۵ ص ۷۲؛ توسعه اقتصادی بر پایه قرآن و حدیث: ج 1، ص 70
امام صادق سلام الله علیه :
نِعمَ العَونُ عَلَى الآخِرَةِ ؛ الدُّنیا؛
نیکو یاورى است براى دنیا آخرت.
کافی: ج ۵ ص ۷۲؛ توسعه اقتصادی بر پایه قرآن و حدیث: ج 1، ص 70
امام رضا سلام الله علیه :
إنَّ الأَرضَ لا تَخلو مِن أن یَکونَ فیها إمامٌ مِنّا؛
زمین از این که امامى از ما داشته باشد، خالى نمىماند.
کمال الدین : ص ۲۲۸ ح ۲۳؛ دانشنامه امام مهدی (عج): ج 1 ص 216
رسول خدا صلى الله علیه و آله :
ما مِن غَنِیٍّ ولا فَقیرٍ إلاّ وَدَّ یَومَ القِیامَةِ أنَّهُ اُوتِیَ مِنَ الدُّنیا قوتا؛
در روز قیامت، هرکس از دارا و نادار، آرزو مى کند که اى کاش از دنیا به اندازه بخور و نمیر به او داده مى شد.
سنن ابن ماجة : ج ۲ ص ۱۳۸۷؛ دنیا و آخرت از نگاه قرآن و حدیث ج 1، ص 248
امام رضا سلام الله علیه :
مَن تَذَکَّرَ مُصابَنا فَبَکى وأبکى، لَم تَبکِ عَینُهُ یَومَ تَبکِی العُیونُ؛
هر کس مصیبتهاى ما را یاد کند و بگرید و بگِریانَد، چشم او در روز گریان بودن چشمها، گریان نمىشود.
عیون أخبار الرضا علیه السلام : ج ۱ ص ۲۹۴؛ دانشنامه امام حسین علیه السلام: ج14، ص36
امیرالمؤمنین علی سلام الله علیه :
لا تَستَأثِر عَلَیهِ بِما هُوَ أحوَجُ إلَیهِ مِنکَ؛
آنچه را که او (دیگرى) بدان نیازمندتر از توست، بهره خویش مساز.
المومن، ص 44؛ دانش نامه قرآن و حدیث : ج 5 ص 288
رسول خدا صلى الله علیه و آله :
دنیا را براى اهلش وا گذارید؛ زیرا هرکس که از دنیا بیش از اندازه کفایتش برگیرد، نادانسته، [عوامل] مرگ خود را برگرفته است.
تنبیه الخواطر : ج ۱ ص ۱۵۶؛ حکمت نامه پیامبر اعظم ص: ج 6 ص 22
امیرالمؤمنین علی سلام الله علیه :
اى مردم! ابتدا احکام، سپس تجارت! به خدا قسم که ربا در میان این امّت، نا پیداتر از حرکت مورچه بر روى تخته سنگ سیاه است.
بحار الأنوار ج 103 ص 16؛ میزان الحکمه ج 4 ص 359
امام باقر سلام الله علیه :
أعوذُ بِکَ مِن أن أظلِمَ أو اُظلَمَ، وأعوذُ بِکَ مِن صَفقَةٍ خاسِرَةٍ، ویَمینٍ کاذِبَةٍ؛
بار خدایا! از این که ستم کنم یا ستم ببینم، به تو پناه مى برم، و از معامله زیانمند و سوگند دروغ خوردن، به تو پناه مى برم.
کتاب من لایحضره الفقیه: ج 3، ص 200؛ نهج الذکر با ترجمه فارسی: ج 3، ص 490
امام صادق سلام الله علیه :
اُرجُ اللّهَ رَجاءً لایُجَرّیکَ عَلى مَعصِیَتِهِ وخَفهُ خَوفاً لایُؤیِسُکَ مِن رَحمَتِهِ؛
چندان به خداوند امیدوار باش که [این امید] تو را به نافرمانىِ او نکشانَد، و چندان از او بیم دار که [این بیم] تو را از رحمت او نومید نسازد.
مشکاة الانوار، ص 213؛ گزیده تحف العقول، ص 50
عَنْ
أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع مَا مِنْ أَحَدٍ یَوْمَ الْقِیَامَةِ إِلَّا وَ هُوَ
یَتَمَنَّى أَنَّهُ زَارَ الْحُسَیْنَ بْنَ عَلِیٍّ ع لَمَّا یَرَى لِمَا یُصْنَعُ
بِزُوَّارِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ مِنْ کَرَامَتِهِمْ عَلَى اللَّهِ
از
امام صادق علیه السلام روایت شده: هیچ کس نیست در روز قیامت مگر اینکه آرزو می کند
ای کاش امام حسین علیه السلام را زیارت کرده بودم آن هنگامیکه می بیند که با زوار
امام حسین علیه السلام چه می کنند، چقدر نزد خداوند مورد کرامت واقع می شوند.
(وسائل الشیعه/ ج14/ص424)