چون در عهد صفویه شیعه ی امامیه در ایران رسمیت یافت ، فرقه هایصوفیه که عموما سنی بودند زود رنگ عوض کرده ،
اظهار تشیع نمودند و باحفظ مسلک خود برای جلب حسن ظن شیعیان دم از علی و اولاد او ( علیهمالسلام ) زدند . از همین
راه بود که طریقه نعمت اللهیه نخستین طریقه تصوفشیعه شناخته شد . اگر چه بنیانگذاران این سلسله از جمله شاه نعمت
الله ولی )(834-731) سنی بودند اما خود را به رنگ شیعه درآوردند و اغلب خود رابا القابی که به نام مبارک مولای متقیان
علی (ع) زینت یافته ، ملقب ساختند .در نتیجه کلمه علیشاه مضاف الیه القاب طریقتی مشایخ و اقطاب این سلسلهگردید(1) .
فرقه نعمت اللیه در سیر تاریخ به پنج فرقه تقسیم شد(2) و هر فرقه خود راناجی و دیگران را گمراه تصور کرد . یکی از این
سلسله ها " سلسله یگنابادیه " است که در عصر قاجار بعد از رحمتعلیشاه به طاووس العرفا ،ملقب به سعادتعلیشاه دست
ارادت دادند . پس از او در سال 1281 ه.ق.سلطان علیشاه گنابادی جانشین او گردید . از این رو به نام سلسله ی گنابادیه
موصوف شدند(3 ) .
1- فرقه نعمت اللهی وگنابادی ص37
2- این پنج سلسله در ایران عبارتند از 1-کوثریه2- کنابادیه 3- مونس علیشاه 4- شمسیه 5- اخوت
3- فرقه نعمت اللهی وگنابادی ص61
