قرآن کریم در خصوص عاقبت شیطان و شیطان پرستان این چنین اشاره می فرماید: پس عاقبت و سرانجام آن دو (شیطان و انسان کافر) این است که هر دو، در آتش جهنم جادوانه خواهند شد و آن کیفر ستمکاران است. اما جالب است بدانید که نحوه ی مرگِ شیطان نیز منحصر به فرد می باشد؛
در احادیث آمده است که یک زنده شدن در رجعت است و دیگری در قیامت و یک مردن در دنیاست و دیگری در رجعت. سعدبن عبدالله از امام صادق (ع) روایت کرده است: چون آن روز (رجعت) فرا رسد شیطان با جمیع اتباعش از روزی که خدا آدم را خلق فرموده است تا آن روز و حضرت امیرالمؤمنین (ع) برگردد و این آخرین برگشت های آن حضرت است. راوی گفت مگر رجعت های بسیار خواهد بود؟ فرمود: بلی و هر امامی که در هر قرنی که بوده باشد نیکوکاران و بدکاران زمان او بر می گردند تا حق تعالی مؤمنان را بر کافران غالب گرداند و مؤمنان از آنان انتقام بگیرند. پس چون آن روز تظاهر شود حضرت علی (ع) برگردد با اصحابش و شیطان بیاید با اصحابش و ملاقات ایشان در کنار فرات واقع شود نزدیک به شهر کوفه. پس جنگ سختی واقع شود که هرگز مثل آن واقع نشده باشد. گویا بینم اصحاب حضرت امیر (ع) را که صد قدم از پس پشت برگردند و پای بعضی در میان آب فرات داخل شود. پس ابری به زیر آید از آسمان که پر شده باشد از ملائکه و رسول خدا (ص) حربه ای از نور در دست داشته باشد و در پیش آن ابر آید. چون نظر شیطان بر آن حضرت افتد از عقب برگردد و اصحابش به او گویند که اکنون پیروز شدی به کجا می روی؟ او گوید: من می بینم آن چه را که شما نمی بینید. من می ترسم از پروردگار عالمیان. پس حضرت رسول (ص) به او برسد و حربه را در میان دو کتفش بزند که او و اصحابش همه هلاک شوند.
منابع:
1-علامه مجلسی، حق الیقین: 380.
