«عادل الجبیر » در یادداشتی در صفحه توییتر خود نوشت:عربستان سعودی به دنبال برقراری بهترین رابطه با ایران است.
وی با تغییر محسوسی در لحن خود در قبال ایران همچنین نوشت: ایران از جمله کشورهای همسایه است که دارای تاریخ و پیشینه ای قوی است.
چندی پیش نیز الجبیر در گفتگو با روزنامه اتریشی استاندارد از علاقمندی کشورش برای بهبود مناسبات با ایران سخن گفته بود.
وزیر خارجه سعودی ایران را کشوری استراتژیک در منطقه قلمداد کرده بود.
عکس فوق بچه های مظلوم یمن را نشان می دهد که از دلهره ی جنگنده های فرانسوی گوش هایشان را گرفته اند. فرانسه از جنگ علیه یمن خیلی خوشحال بود چون به همین واسطه میلیون ها یورو جنگنده و سلاح به سعودی ها فروخت.
به گزارش فرهنگ نیوز، وحید یامین پور در اینستاگرام خود نوشت:
روایت عجیبی شنیدم با این مضمون که در روز قیامت هنگام حساب و کتاب اعمال دست برخی شیشه ای از خون می دهند و می گویند شما به این مقدار در ریخته شدن خون دیگران مقصرید! آنها تعجب می کنند و انکار میکنند. واقعیت هم این است که آنها مستقیماً در قتل دیگران نقش نداشته اند و حتی به ریخته شدن خون دیگران رضایت نداشته اند اما خدا همین کسی است که : و من یعمل مثقال ذره شرا یره...
چندی
پیش مستندی انگلیسی دیدم که در آن یک فعال ضد جنگ در اعتراض به اعزام ارتش انگلیس
به عراق و افغانستان و...
می گفت: «من چرا باید مجبور باشم به دولتی مالیات بدهم که آنرا خرج کشتن مردم بی گناه در دیگر کشورها می کند؛ من نمی خواهم در ریخته شدن خون دیگران مقصر باشم.»
این
نگاه، فوق العاده است. در اروپا و امریکا مسلمانان و مومنان زیادی زندگی میکنند که
احتمالا خیلی پرهیزکارند ولی ناچارند ماهیانه مبلغ زیادی مالیات بدهند. مالیاتی که
خرج جنگ افروزی و افساد فی الارض می شود.
همین
یک دلیل کافی است که ما دائما شکر کنیم که در کشوری غیرسکولار و با حاکمیت دین و
حاکمانی متدین زندگی می کنیم و دست کم مالیاتمان صرف افساد فی الارض نمی شود.
بماند
که گاهی یک موضع سست و غیر اصولی در برابر امریکا و اسرائیل می تواند یک گام تیغ
استکبار را به گردن مظلومان جهان نزدیکتر کند و خون عده ای را بریزد.
عکس
فوق بچه های مظلوم یمن را نشان می دهد که از دلهره ی جنگنده های فرانسوی گوش
هایشان را گرفته اند. فرانسه از جنگ علیه یمن خیلی خوشحال بود چون به همین واسطه
میلیون ها یورو جنگنده و سلاح به سعودی ها فروخت. هموطنان محترمی که امشب می
خواهند براى جانباختگان پاریس شمع روشن کنند، به یاد کودکان مظلوم یمن و شهدای
پریروز بیروت هم باشند!
مستند«A157» روایتگر زندگی سه دختر کرد سوری است که پدر خود را 20 روز قبل از حمله به شهر توسط گروه داعش از دست داده‌اند و اطلاعی از مادر خود نیز ندارند و حالا در اردوگاه زندگی میکنند.
مستند روایت زندگی «روکن»، «هیلین» و کوچکترین خواهر 10 ساله آنها بنام «سولاف» است که بدون خانواده و مدرک شناسایی به نوعی زندانی شده‌اند، آنها حتی برای امور درمانی خود نیز نمی‌توانند از اردوگاه خارج شوند. تا همین بخش از داستان، مستند سوژه کاملی ( جنگ، آوارگی، از دست دادن پدر و ناپدید شدن مادر) برای مخاطب دارد.
مستند با چند نما از کمپ آوارگان آغاز می‌شود و شما با دیدن عبارت «A157» روی چادر سه دختر نوجوان متوجه چرایی نام‌گذاری مستند بدین نام می‌شوید.
خواهر بزرگتر راوی اصلی داستان است و همچون مادری که تنها 15سال دارد برای دو خواهر 10 و 11 ساله‌اش مادری می‌کند، او روبروی دوربین می‌نشیند و آرام آرام اصل ماجرا را برای مخاطب بازگو می‌کند، دختر روزهای پایانی سقوط شهر را با خاطره‌ای از مادر بیاد می‌آورد که در جای جای خانه قرص‌هایی برای خودکشی پنهان کرده بود تا روزی که داعشی‌ها به خانه آنها حمله میکنند دختران شرافت خود را حفظ کنند، چرا که در نگاه مادر شرافت بیشتر از زندگی ارزشمند است.
راوی اصلی مستند موهای خواهرانش را شانه می‌کند و برایشان شعر می‌خواند، شعرهایی که تلخ و دردآورند و انگار خواهر بزرگتر می‌خواهد شما را آماده شنیدن فاجعه‌ای بزرگ نماید که کارگردان از گفتن آن عاجز است. خواهر بزرگتر می‌گوید «سولاف» کوچکترین خواهرش تا بحال 2 بار اقدام به خودکشی کرده که ناموفق بوده و شرایط روحی بدی دارد، مخاطب تصور می‌کند «سولاف» دوری از مادر و شرایط جنگ را تاب نیاورده و گرچه خودکشی را ناپسند می‌داند اما تا حدودی شرایط وی را درک می‌کند اما باز همه از گفتن اصل ماجرا امتناع میکنند.
کارگردان دوربینش را بیرون از چادر آورده و زندگی در اردوگاه را به تصویر می‌کشد، بازی‌های پسران نوجوان را که انتهایش در جنگ و نزاع است و آدمهایی که نمی‌دانند چه میکنند و سر در گم هستند و باران و سرمایی که چادرهای آوارگان نمی‌تواند راه نفوذش را ببندد.
دوربین دوباره به سراغ سوژه‌هایش می‌رود و اینبار با آنها به بیمارستانی صحرایی در خارج از اردوگاه می‌رود و پرده از بارداری «سولاف» بر می‌دارد و در روند مستند متوجه می‌شوی که هر سه دختر نوجوان باردارند...
«سولاف» تصور می‌کند فاجعه‌ای که برایش رخ داده یک بیماری است که خوب خواهد شد، او در 10سالگی نمی‌تواند شرایط جدیدش را باور کند و با آن کنار بیاید، خواهر بزرگتر می‌گوید زمان زیادی طول کشید تا به دو خواهر کوچکترش بگوید که هر سه حامله‌اند و باید این شرایط را درک کنند. راوی 15 ساله مستند حالا در عرض چند ماه آنقدر بزرگ شده که سرپرستی دو خواهرش را بر عهده گرفته است.
مستند «A157» از نیمه گذشته و مخاطب به تصور آنکه همه ماجرا را می داند پای درد و دل این سه خواهر می نشیند اما انگار مستندساز عامدانه نمی‌خواهد تمام ماجرا را به تصویر بکشد. راوی از لحظه تلخ جدایی وحشیانه و غیر انسانی با مادر خود می‌گوید و لحظه ای که هر سه خواهر به یک مرد داعشی سپرده می‌شوند و وظایفی که در شستن لباس جنگجویان داعشی داشته‌اند.
مستند یکباره و در لحظه‌ای که انتظارش را نداری از واقعیتی تلخ پرده بر می‌دارد که تلخی‌های بی پایان گذشته را به محاق می‌برد، خواهر بزرگتر از بارداری هر سه دختر توسط یک جنگجوی داعشی سخن می‌گوید، مسئله‌ای که ...
مستندساز در چند مقطع زمانی دوباره به کمپ آوارگان می‌رود که یکی از یکی دردناکتر است، یکبار برای به دنیا آمدن فرزند دختر 15 ساله و قاب‌هایی که از صورت مادر در مواجهه با فرزندش نشان می‌دهد و بار دیگر زمانی که «سولاف» نوجوان نتوانسته با شرایط جدید کنار بیاید و برای سومین بار خودکشی کرده و اینبار متاسفانه موفق شده است و جنین در شکم وی نیز چند ساعت پس از وی مرده بود.
در فرم و ساختار مستند«A157» اثر چندان پیچیده نیست و روایت خطی دارد و جلوه‌های ویژه و ... که این روزها در برخی مستندهای پرخرج رواج یافته استفاده نمی‌کند و همین مسئله به اثر گذاری بیشتر مستند کمک کرده است. برخی دقایق و لحظات بدون آنکه ضربه‌ای به ماهیت داستان وارد کند می‌تواند با حذف 10 تا 15 دقیقه روایت بهتری داشته باشد.
در نهایت می توان گفت مستند«A157» اثری برای ثبت در تاریخ است و به سختی می‌توان روایت این سه خواهر کُرد را دید و از آن بعنوان یک مستند نام برد بلکه این تصاویر سندی بر مظلومیت مردمی در دوره‌ای از تاریخ است که بشر ادعا می‌کند در کمال انسانی خود بسر می‌برد.
اظهارات متناقض روس‌ها درباره تحویل اس ۳۰۰رئیس «روس تک»: ایران و روسیه قرارداد تحویل اس-۳۰۰ را امضا کرده‌اند/ عربستان در پی خرید اس ۴۰۰در حالی که سخنگوی هیأت روسی اعزامی به نمایشگاه هوایی دوبی می‌گوید، قرارداد فروش سامانه‌های دفاعی اس-۳۰۰ به ایران زودتر از اوایل سال ۲۰۱۶ امضا نمی‌شود، یک مقام شرکت «روس تک» گفت که ایران و روسیه قرارداد تحویل این سامانه را امضا کرده‌اند. |
به نقل از ریانووستی، درحالیکه سخنگوی هیأت روسی اعزامی به نمایشگاه هوایی دوبی می‌گوید قرارداد فروش سامانه‌های دفاعی اس-300 به ایران زودتر از اوایل سال 2016 امضا نمی‌شود یک مقام شرکت روس تک، شرکت دولتی صادرات تجهیزات الکترونیکی روسیه، گفت که ایران و روسیه قرارداد تحویل سامانه اس 300 را امضا کرده اند.
سرگئی چمزوف همچنین از تمایل دولت سعودی برای خرید سامانه اس 400 از روسیه خبر داد، اما گفت که تاکنون فقط با چین برای تحویل این سامانه قرارداد امضا شده است و با دولت ریاض مذاکرات مقدماتی انجام شده است.
چمزوف با بیان اینکه قرارداد تحویل سامانه اس 300 با ایران امضا شده است گفت که براساس این قرارداد بعد از تحویل بخش اول این سامانه، تهران شکایت خود را در زمینه عدم تحویل این سامانه براساس زمانبندی قبلی پس خواهد گرفت.
روسیه به موجب قراردادی که در سال 2007 با ایران امضا کرد باید دست‌کم پنج سامانه دفاع هوایی اس-300 را به ایران تحویل می‌داد. مسکو در سال 2010 با این بهانه که فروش این سامانه به ایران خلاف قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل علیه ایران است از تحویل آن به تهران امتناع کرده بود.
وزارت دفاع ایران به دنبال این تصمیم مسکو، از طرف روسی به دادگاه بین المللی شکایت کرده و خواستار دریافت غرامتی معادل 4 میلیارد دلار شده بود.
ولادیمیر پوتین رئیس‌جمهور روسیه روز 24 فروردین با صدور حکمی، ممنوعیت خودخوانده تحویل این سامانه دفاعی به ایران را لغو کرد. با این حال، مسکو تاکنون تاریخ مشخصی برای تحویل این سامانه مشخص نکرده است.
دو هفته قبل مقامات روس اعلام کردند که ممکن است تهران سامانه به روزشده‌‌ای را از مسکو دریافت کند. روسیه می‌گوید تهران پیش از دریافت اس-300 باید شکایت خود را پس بگیرد.
